معرفی کوچه‌ی قَشُو رَشُو
کوچه‌ی قشو رشو یکی از گذرهای محله اسحق بیک است که از محل جلوخان مسجد نصیرالملک آغاز می‌شود و تا کوچه‌ی اسکندری ادامه می‌یابد. در حال حاضر، در امتداد گذر امامزاده زنجیری به سمت غرب، به بازارچه‌ای می‌رسیم که تنها یک دکان عطاری از آن برجای مانده است. صاحب 84 ساله‌ی این دکان که تنها بازمانده‌ی بازارچه‌ی قشو رشو است، در ذهن خود خاطراتی دارد که روایتگر چرایی نام‌گذاری این گذر به این نام‌اند؛ «سید مصطفی راحمی»، «قشو کردن» را مترادف تمیز کردن چهارپایان با آلتی فلزی و دندانه‌دار و «رشو کردن» را به معنای صاف کردن می‌داند. او نامیدن این گذر به این نام را به روزگار ساخت مسجد نصیرالملک نسبت می‌دهد و بر این باور است که چهارپایانی را که برای حمل مصالح جهت ساخت مسجد نصیرالملک به کار می‌گرفته‌اند، در جایی در مجاورت این گذر تیمار و نظافت می‌کرده‌اند. آن‌چنان‌که او روایت می‌کند، بازارچه قشو رشو که سابقاً دارای پوششی فلزی بوده، از محل جلوخان مسجد نصیرالملک آغاز می‌شده و تا نزدیکی حرم شاه‌چراغ (ع) امتداد می‌یافته و محل عرضه‌ی کالاهایی بوده که مردم به‌طور روزمره به آن‌ها احتیاج داشته‌اند. این گذر، آثار ارزشمند بسیاری را در مجاورت خود جای داده که از آن میان می‌توان به خانه‌ی پرویز عموئی، خانه‌ی جمال صداقتی، خانه‌ی محمد رزم‌جو، خانه‌ی شیرزاد بیات، خانه‌ی خلیل پسند تریاکچی، خانه‌ی فلزی، خانه‌ی یوسف سامان پور، خانه‌ی اکبر هنر و خانه‌ی میرزا خان امین زر که همگی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌اند، اشاره کرد.
